|
|
|
|
Apel Weteranów Kawalerii II RP |
 STANOWISKO KAWALERZYSTÓW II RP ZGROMADZONYCH PODCZAS XVII ZJAZDU KAWALERZYSTÓW II RP W GRUDZIĄDZU W DNIACH 19 - 21 SIERPNIA 2005 ROKU W SPRAWIE NADUŻYWANIA SYMBOLI I MUNDURÓW KAWALERYJSKICH PRZEZ CZĘŚĆ ŚRODOWISK JEŹDZIECKICH W POLSCE
Szanowni Państwo!
My Kawalerzyści II Rzeczpospolitej Polskiej oraz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a także Rada Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej, zgromadzeni w trakcie corocznego Zjazdu w dniach 19 - 21 sierpnia 2005 roku w Grudziądzu, pragniemy wyrazić zaniepokojenie i sprzeciw wobec pojawiającego się coraz częściej zjawiska jawnego naruszania i łamanie przepisów wojskowych dotyczących noszenia znaków, oznak i stopni oraz ubiorów wojskowych przez osoby nieuprawnione, mieniące się spadkobiercami i kontynuatorami spuścizny tradycji Kawalerii Polskiej lub pragnące nawiązywać do chlubnej tradycji Jazdy Polskiej.
W związku z coraz częstszymi przykładami jawnego i bezprzykładnego łamania, przez część środowisk jeździeckich w Polsce, podstawowych zasad, jakie nam przyświecały w trakcie służby na rzecz Ojczyzny, apelujemy do ich sumienia oraz poczucia honoru, aby w imię szacunku dla żyjących jeszcze weteranów kawalerii oraz tradycji jazdy polskiej, środowiska te natychmiast zaprzestały praktyk niezgodnych z prawem jak i honorem postępowania, które w sposób bezprecedensowy narusza naszą cześć jak i wypacza ideę kawaleryjskiej tradycji.
Do haniebnych i niezgodnych z prawem, jak i tradycją kawaleryjską zjawisk zaliczamy zwłaszcza:
- bezprawne nadawanie i noszenie oznak stopni wojskowych armii II RP, oraz zastrzeżonych obecnie dla sił zbrojnych RP, a także innych znaków - barw i odznak kawalerii polskiej;
- nieregulaminowe używanie mundurów kawaleryjskich, w tym przez osoby nieuprawnione, zwłaszcza jeźdźców płci żeńskiej.
Wymienione wyżej przykłady łamania prawa i tradycji zawsze spotkają się z naszą dezaprobatą, jako weteranów kawalerii polskiej, a także jak sądzimy współczesnego środowiska żołnierzy zawodowych i rezerwy, zaniepokojonych rozpowszechnianiem niekorzystnego i deprecjonującego stopnie i znaki sił zbrojnych zjawiska. Dziwi nas w związku z tym brak odpowiedniej reakcji ze strony Ministerstwa Obrony Narodowej, zwłaszcza organów odpowiedzialnych za utrzymanie dyscypliny i porządku wojskowego.
Jednocześnie jako weterani kawalerii II RP oraz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, stoimy na stanowisku, iż kontynuacja tradycji kawaleryjskiej jest konieczna i potrzebna zarówno poprzez współczesne jednostki Wojska Polskiego, jak również i ochotnicze formacje o charakterze jeździecko - kawaleryjskim. Nie kwestionujemy potrzeby rozwijania stowarzyszeń kawaleryjskich o charakterze ochotniczych, patriotyczno - paramilitarnych organizacji kawaleryjskich w skład, których wchodzą również żołnierze zawodowi, rezerwy i inni miłośnicy kawalerii, w tym młodzież harcerska.
Ten swoisty ochotniczy ruch kawaleryjski, jest naturalnym zapleczem kadrowym dla Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego, i jak mamy nadzieję będzie również miejscem kształtowania postaw patriotycznych i proobronnych wśród młodzieży, zwłaszcza obecnie w niełatwych czasach przemian społeczno - ekonomicznych, gdzie szereg środowisk często zapomina o naszej historii i tradycji oręża polskiego.
Zdajemy sobie sprawę, że szereg kwestii, związanych z unormowaniem spraw umundurowania pododdziału konnego Wojska Polskiego, nie zostały jeszcze uregulowane prawnie, ale resort obrony powinien wkrótce wydać określone przepisy wykonawcze, w celu ustanowienia jasnych zasad noszenia mundurów kawaleryjskich przez żołnierzy Wojska Polskiego, służby stałej i rezerwy oraz ochotniczych paramilitarnych organizacji kawaleryjskich, stanowiących przysposobienie wojskowe konne, będące jednocześnie zapleczem poborowych dla pododdziału wojskowego, oraz miejscem wychowania patriotyczno - proobronnego.
W związku z powyższym sądzimy, iż słusznym wydaje się, aby do czasu unormowania wyżej wymienionych kwestii, odpowiedzialne za dyscyplinę mundurową oraz istniejący porządek prawny organa wojskowe podejmowały stosowne czynności wyjaśniające, mające na celu respektowanie przez paramilitarne organizacje ochotnicze istniejącego porządku prawnego dotyczącego Sił Zbrojnych RP.
Wyrażając nasze zaniepokojenie i sprzeciw niezgodnych z honorem i prawem zjawiskom, deklarujemy chęć pomocy w opracowaniu niezbędnych dokumentów, pozwalających zachować wojskowy porządek prawny i powagę znaków i mundurów Sił Zbrojnych RP.
Z poważaniem i wyrazami szacunku - Ku chwale kawalerii!!!
KAWALERZYŚCI II RP oraz POLSKICH SIŁ ZBROJNYCH NA ZACHODZIE
Komentarz:
Na stronie internetowej Nowego Przeglądu Kawaleryjskiego ukazał się Apel Weteranów Kawalerii II RP, zainspirowany jak można sądzić działaniem Polskiego Klubu Kawaleryjskiego reprezentowanego przez p. Prezesa Marka Dragana.
Tekst ten jest dość kontrowersyjny, a przede wszystkim mało konstruktywny, gdyż nie wnosi żadnej pozytywnej wartości do istniejącego stanu rzeczy w ruchu kawalerii Ochotniczej, natomiast jest mocno krytyczny wobec większości zachodzących tam zjawisk.
W swej historii działania PKK już wielokrotnie próbował kreować się na lidera tego ruchu, powodując jak na razie jedynie jego skłócenie i rozbicie.
Dlatego pozwoliłem sobie napisać odpowiedź na ów "Apel", który cytuję poniżej.
 Przeczytałem uważnie list Kawalerzystów II RP. Odnoszę nieodparte wrażenie, że znowu część środowiska zaangażowanego wokół tradycji Jazdy Polskiej próbuje rozgrywać autorytet Weteranów przeciwko pozostałym.
W pełni popieram apel o poszanowanie munduru, tradycji, odznak, oznak, braw i broni. Łączy się to nie tylko z uprawnionym używaniem tych symboli, ale również z właściwym zachowaniem się w mundurze, z poszanowaniem znajdujących się na nim symboli, z przestrzeganiem zasad "kawaleryjskiego fasonu", który nakazywał w każdej sytuacji na czystość, szyk i elegancję.
Sam przyczyniłem się w jakimś stopniu do poprawy jakości tych zagadnień, poprzez popularyzacje właściwych wzorców, jak choćby częste przeglądy koni, ekwipunku i umundurowania przed uroczystościami, włączenie tych zagadnień do współzawodnictwa na zawodach kawaleryjskich (konkurencja prezentacji).
Uważam jednak, że żadne środowisko nie ma prawa uważać się za bardziej uprawnione do kontynuowania tradycji od innych. Większość liczących się środowisk kawalerii ochotniczej (konne drużyny harcerskie, stowarzyszenia i formacje kawaleryjskie) otrzymały prawo noszenia barw i kontynuacji tradycji od odpowiednich Kół Pułkowych, najczęściej wraz z kopiami proporców czy replikami sztandarów. Weterani tych Pułków przekazywali w ten sposób depozyt tradycji swym kontynuatorom (z racji braku regularnej kawalerii - amatorom i ochotnikom), w nadziei, że będą czynili to godnie i prawidłowo. Trzeba jednak pamiętać, że Weterani nie są WŁAŚCICIELAMI tych tradycji, a jedynie depozytariuszami cząstki tego etosu tradycji narodowej, związanej z Jazdą Polską i służba Ojczyźnie.
WŁAŚCICIELM tej tradycji jest cały NARÓD i SPOŁECZEŃSTWO, któremu wojsko służy, w czasie pokoju i w czasie wojny.
W interesie Narodu leży, by owe wartości i tradycje możliwie szeroko i skutecznie zaszczepiać młodemu pokoleniu, które w coraz większym stopniu odcięte jest od korzeni i tożsamości. Tak więc wszelkie działania Stowarzyszeń, Klubów, Drużyn Harcerskich itd należy postrzegać w wymiarze służby społecznej i przede wszystkim w tym kontekście oceniać.
Patrząc z tego punktu widzenia dużo większym nadużyciem jest, gdy członek mundurowego stowarzyszenia paraduje w brudnych butach, na niewyczyszczonym koniu, często nieogolony i podchmielony, niż nieuregulowanie wymogów nadawania stopni ochotniczych.
Podobnie nieprawdopodobnym wręcz nieporozumieniem jest noszenie na mundurach historycznych współczesnych stopni wojskowych i używanie ich w kontekście reprezentowania nieistniejącego Pułku (np. por. NN, XX Pułk Ułanów).
Współczesne stopnie wojskowe mają odniesienie do służby we współczesnym wojsku i nie ma powodu ich przenosić "automatem". Różnie dobrze na mundurze historycznym można by nosić stopnie uzyskane podczas służby we współczesnej Policji, Służbie Więziennej czy Straży Miejskiej.
Dodatkowy gorzki smaczek to fakt, część owych utytułowanych oficerów uzyskało swoje stopnie podczas służby w Ludowym Wojsku Polskim, które z definicji odcinało się od wszelkiej tradycji "sanacyjnego wojska", jakim była kawaleria, a były czasy, że oficerowie owego LWP skazywali na śmierć kawalerzystów II RP za ich służbę Polsce i nieugięta postawę wobec sowieckiego okupanta.
W reprezentowanych przeze mnie Stowarzyszeniu Koło Pułkowe 8 Pułku Ułanów jest kilku członków posiadających współczesne stopnie oficerskie, jednak żaden z nich nie naszył ich na historyczny mundur. Są szeregowymi ułanami a swym zachowaniem dają dobry przykład innym.
Tak więc Drodzy Panowie - zamiast potępiać i krytykować, stwórzcie konstruktywna koncepcję zbudowania szerokiej platformy działania dla istniejącego ruchu Kawalerii Ochotniczej. Użyjcie swego autorytetu, by wspomóc te środowiska szkoleniowo, prawnie, metodycznie. Wielu popełnia błędy po prostu z niewiedzy, ale są pełni dobrej woli.
Uważam, że w naszym bezideowym świecie trzeba otoczyć opieką każdy przejaw społecznie pożytecznej aktywności i nadawać mu najlepszą jakość poprzez pomoc, szkolenie, własny przykład.
Niestety, pod tym względem współczesne Wojsko Polskie niewiele oderwało się od poziomu LWP. Zbyt często widzi się umundurowanych zawodowych żołnierzy, nieraz posiadających wysokie stopnie oficerskie, w rozmamłanym mundurze, nietrzeźwych, używających obrzydliwego słownictwa.
Dopóki współczesne wojsko nie odzyska prestiżu i poziomu moralnego Wojska Polskiego w II RP, nie próbujmy traktować go jako autorytet dla ruchu społecznego, której w pewnej swej części jest również forma sprzeciwu wobec istniejącego stanu rzeczy.
Pozdrawiam wszystkich
CZOŁEM!
Mikołaj Rey |
| [«] powrót |
|
|
|
|
Aktualności
Forum
Rozkazy
Kalendarz wydarzeń
